LunaCol

Jeżeli kiedykolwiek ludzkość poznała substancję doskonale definiowaną przez te dwie sentencje, to jest nią właśnie lunazyna, która realnie poprawia kondycję organizmu. Wynika to m.in. z jej doskonałej przyswajalności, ponieważ będąc wbudowana w kompleks białkowy (albumina 2s), nie ulega w żołądku strawieniu i przedostaje się poprzez jelita do krwi, a następnie do komórek.

Nie dziwi nas to, że spośród wielu cząsteczek występujących na ziemi, pierwszym opisanym pokarmem epigenetycznym okazało się białko, które było przecież zaczątkiem ewolucji. To właśnie na białku, które jest częścią każdej komórki naszego ciała, opiera się jedyne, jak dotąd poznane życie we Wszechświecie.

Obecnie lunazynę w formie bioaktywnego peptydu, realnie wpływającego na pozytywną ekspresję genów, pozyskuje się tylko z ziaren soi, w których białko to występuje w mikroskopijnych ilościach. Lunazyna, odkryta dopiero u schyłku XX wieku, była przez szereg lat, szczególnie w Europie, substancją tak drogą i trudno dostępną, że brakowało jej nawet dla laboratoriów prowadzących badania nad wykorzystaniem właściwości tego peptydu w medycynie. Spowodowane to było z jednej strony nieznajomością technologii izolowania go, a z drugiej rozszerzaniem przez naukowców amerykańskich zastrzeżeń patentowych na sposoby jego pozyskiwania.

Lunazyna od kilku już lat nie jest substancją owianą tajemnicą, ani produktem marketingowym, jak wiele protein w przeszłości, które reklamowano komercyjnie, jako panaceum na wszystko. Na temat tego peptydu, bardzo unikalnego pod względem sekwencyjności tworzących go aminokwasów, napisano już tysiące opracowań, a wśród nich wiele poważnych prac naukowych, dokumentujących wyniki badań medycznych nad lunazyną, jako lekiem na choroby układu krążenia, Alzheimera i Parkinsona.

Wiele publikacji opisuje eksperymenty, których celem było znalezienie klinicznego potwierdzenia dla przypadków całkowitego wyzdrowienia osób chorych na poważne schorzenia, niemożliwe do cofnięcia takie jak, np. stwardnienie zanikowe boczne (ALS).

Lizozym – (muramidaza) jest jednym z enzymów bazowych dla odporności organizmów ssaków i wrodzoną częścią naszego układu immunologicznego. Bardzo wysokie jego stężenie zawiera, np. mleko matki, a jeszcze większe siara (colostrum), która chroni nowo narodzone dziecko przed wszelkimi zarazkami, zanim wytworzy ono swój własny układ odpornościowy. To jedna z najcenniejszych substancji, jaką włączyć można do składu suplementu diety, co jest też bardzo zasadne, gdyż nie łatwo nam pozyskać lizozym z tego, czym się żywimy. Występuje śladowo w mleku, szczególnie kozim, o ile nie zniszczono go w procesie UHT. Nieco więcej muramidazy znajdujemy w kozim serze i w białkach jaj, które jednak, jeśli chcemy przyswajać z nich lizozym, należy spożywać na surowo, ponieważ enzym ten ginie w temperaturze maksymalnie 70 ⁰C.

Suplementować się nim trzeba długo i cierpliwie, gdyż działa bardzo powoli, bezpiecznie dla naszego organizmu zasiedlając układ pokarmowy. Nagrodą jest obiektywnie odczuwalna i trwała poprawa odporności. „Wolny jak żółw, silny jak wół” – mówią o lizozymie immunolodzy, wskazując na to, że w stanie oczyszczonym wykazuje aktywność przeciwbakteryjną jeszcze w rozcieńczeniu 1:7, a siłę jego działania aseptycznego pokazuje np. to, że 1 ml muramidazy jest w stanie obronić tysiąclitrową kadź wina przed wszelkimi drobnoustrojami chorobotwórczymi!

Aleksander Fleming odkrył w 1922 roku ten, właściwy wszystkim żywym organizmom, pierwotny mechanizm obronny, na zasadzie którego działa lizozym. Od początku właśnie wyizolowanie i zastosowanie po raz pierwszy tego naturalnego enzymu, uważał za najważniejsze dzieło swojego życia, nie zaś penicylinę, z której zasłynął.

Niewiele jest na świecie dostępnych suplementów diety z lizozymem, gdyż technologia pozyskiwania go w formie dimeru, niezwykle skutecznej w działaniu również przeciw bakteriom antybiotykoodpornym, a co najważniejsze – synergicznej dla lunazyny, należy do bardzo kosztownych. Tutaj z pomocą przychodzą ponownie polskie biotechnologie, dzięki którym dimery lizozymu weszły w skład preparatu LunaCol.

Betaglukany – są najważniejszymi składnikami błonnika pokarmowego. Ich systematyczne spożywa nie jest głęboko uzasadnione szeroko rozumianą profilaktyką. W rosnącej świadomości potrzeby uzupełniania naszej codziennej diety o substancje prozdrowotne, coraz więcej uwagi poświęca się polisacharydom. W LunaColu nie ma wypełniaczy kapsułki, a rolę tę pełnią niezwykle potrzebne naszemu organizmowi beta glukany, konkretnie zaś β-glukany o masie 1,3 -1,6D. Wykazują one m.in. działanie stymulujące wytwarzanie przez organizm lizozymu.

Nasz ustrój, kiedy naturalnie walczy z chorobą – posługuje się następującym mechanizmem: „stwierdziwszy” obecność mikrobów, budzi własne β-glukany, których szczególnie formy o masie 1,3 -1,6D zwiększają aktywność makrofagów. Powoduje to natychmiastową eksplozję lizozymu ustrojowego. W ten sposób organizm nastawia się na „wojnę” obronną.

Wpływ beta - glukanów na układ odpornościowy, zwłaszcza na pierwszą linię obrony czyli makrofagi, udowodniono w licznych światowych ośrodkach badawczych. Beta glukan potęguje działanie komórek odpornościowych, zwiększając ich zdolność do walki z niebezpiecznymi mikroorganizmami. Wywiera także wpływ na szybkość produkcji krwi w szpiku kostnym.  Jego regularne stosowanie nie tylko zwiększa aktywność, ale i liczbę naszych komórek krwi.

Beta glukany zwiększają lepkość pokarmów, formułując kleisty roztwór w żołądku. Dzięki temu glukoza wchłania się stopniowo, nie powodując dużych wahań cukru we krwi po posiłku. Dlatego β-glukany zalecane są osobom chorym na cukrzycę, a także zdrowym – w celu zapobiegania jej wystąpienia.